header

  14-18 Ιουνίου 2009Aγία Πετρούπολη  
 
 
Ονομάζουν την Αγία Πετρούπολη βόρεια πρωτεύουσα, και αποτελεί  ένα από τα πιο δημοφιλή μέρη της Ρωσίας. Παγκοσμίως γνωστές oi λευκές νύχτες - κατά την διάρκεια των οποίων θα πραγματοποιηθεί το 2o Ελληνο- Ρωσικό Κοινωνικό Forum -  αποτελούν  για την Αγία Πετρούπολη πόλο έλξης πολλών επισκεπτών. Την εποχή αυτή πραγματοποιούνται  τα πιο ενδιαφέροντα πολιτιστικά γεγονότα (συναυλίες σε ανοικτούς χώρους και αλλες εκδηλώσεις).  

Οι λευκές νύχτες είναι ένα φυσικό φαινόμενο, που έχει σχέση με το γεωγραφικό πλάτος της περιοχής. Η δύση του ήλιου συγκλίνει με την ανατολή του και το φως της αυγής διαρκεί όλη τη νύχτα. Στην Αγία Πετρούπολη οι λευκές νύχτες της διαρκούν από τις 11 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου. 

Μπορεί να θαυμάσει κανείς  το μοναδικό αυτό θέαμα καλύτερα οταν βρίσκεται στην Πλατεία των Παλατιών (Ντβορτσόβαγια Πλόσαντ) ή στο Ναυαρχικό ανάχωμα (στην Αντμιραλτέïσκαγια Νάμπερεζναγια). Λυκόφως και θερμός καλοκαιρινός αέρας δημιουργούν μια καταπληκτική ατμόσφαιρα. Δεκάδες τουριστικών σκαφών περιμένουν στην σειρά για να περάσουν κάτω από την γέφυρα την στιγμή ακριβώς που ανοίγει.


Τόπος διεξαγωγής του 2-ου Ελληνο-Ρωσικού Κοινωνικού Forum θα είναι το παλάτι της Ταυρίδας, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Αγίας Πετρούπολης στην οδό Σπάλερναγια (Shpalernaya) δίπλα στο παλάτι Σμόλνι και άλλα ιστορικές τοποθεσίες  με αγάλματα, παλάτια και πάρκα. 
Το παλάτι της Ταυρίδας, πανέμορφο και διάσημο δημιούργημα του ρωσικού κλασσικισμού του τέλους του XVIII αιώνα, χτίστηκε με το διάταγμα της Αικατερίνης Β' στα έτη του 1783-1789, σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα Στάροβ (Starov), για λογαριασμό του εκλεκτού της αυτοκράτειρας - πρίγκιπα Ποτέμκιν (Potemkin). Η σεμνότητα και η απλότητα των προσόψεων του παλατιού ερχόταν σε αντίθεση με την εξαιρετική πολυτέλεια και τη λαμπρότητα της εσωτερικής διακόσμησης. Στη μέση του κτιρίου βρίσκεται η κύρια σκεπαστή είσοδος με έξι κολώνες. Επάνω από το κεντρικό τμήμα του κτηρίου υπάρχει ένας τεράστιος ημισφαιρικός θόλος. Οι δυο πτέρυγες του κύριου κτιρίου συνδέονται μεταξύ τους με  φράκτη από γρανίτη. Σχεδόν όλο το κεντρικό τμήμα του κύριου κτιρίου καταλάμβανε μια μεγάλη ωοειδής αίθουσα, της Αικατερίνης, με  διπλή σειρά από κολώνες και στο βάθος του παλατιού  βρίσκονταν πλούσια διακοσμημένες αίθουσες πινάκων και η Κινέζικη αίθουσα, το σαλόνι με γκομπελέν και το δωμάτιο «Ντιβάναγια» (Divannaya). Μέσα από τη διπλή σειρά  κιόνων της αίθουσας της Αικατερίνης ήταν ορατή η ροτόντα με 8 στήλες στον χειμερινό κήπο καθώς και το μαρμαρινο άγαλμα  της Αικατερίνης Β'  έργο του Σούμπιν (Shubin). Η κιονοστοιχία δημιουργούσε την παραίσθηση του απείρου των υπολοίπων αιθουσών του παλατιού.  Στην περίφραξη του κήπου υπήρχαν ζωγραφισμένα δέντρα και εξοχικά τοπία. Σε μεγάλες γυάλινες σφαίρες τοποθετημένες στο γρασίδι  γεμάτες με νερό κολυμπούσαν χρυσόψαρα.  
Ο κήπος της Ταυρίδας καταλάμβανε μια μεγάλη έκταση από την πλευρά της οπίσθιας οψης του παλατιού. Ο κηπουρός Γουλντ (V. Gould) δημιούργησε ένα κλασσικό πάρκο με πολυάριθμα μονοπάτια, λόφους, λίμνες, ρυάκια και ακόμη ενα μικρό καταρράκτη. Το πάρκο περιβαλλόταν από  κομψό πλέγμα.

Το παλάτι πήρε τον τίτλο του Ποτέμκιν (Potemkin) - «πρίγκιπας της Ταυρίδας», ο οποίος τιτλος του χορηγήθηκε το 1787, μετά την προσάρτηση στη Ρωσική αυτοκρατορία της Κριμαίας (Ταυρίδας). Στις 28 Απριλίου 1791 ο Ποτέμκιν (Potemkin) διοργάνωσε  τον μεγάλο εορτασμό στο όνομα της νίκης κατά της Τουρκίας και της κατάκτησης του φρουρίου Ισμαήλ (Izmail). Πάνω από τρεις χιλιάδες  προσκεκλημένοι προσήλθαν στον εορτασμό. Όλες οι αίθουσες και το πάρκο του παλατιού φωταγωγήθηκαν. Τα παιχνίδια  οι χοροί και τα  πυροτεχνήμα ησαν  μέρος του προγράμματος.

Μετά από το θάνατό του Ποτέμκιν, το φθινόπωρο του 1791, η Αικατερίνη Β'  αγόρασε το παλάτι από τους συγγενείς του πρίγκιπα για κατοικία της. Το 1797  ο αυτοκράτορας Παύλος παρέδωσε το παλάτι στο σύνταγμα Στρατού «Κοννογκβαρδέïσκι» (Konnogvardeyskiy). Η επίπλωση και τα διάφορα αντικείμενα  του παλατιού μεταφέρθηκαν  στο κάστρο Μιχάïλοβσκι (Mikhajlovski). Ο Αλέξανδρος Α' απεκατέστησε το παλάτι το 1802. Από αυτήν την περίοδο διεμεναν εκεί οι ξένοι πρίγκιπες που επισκέπτονταν την Αγία Πετρούπολη  ( πχ  ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ'  βσιλιάς της Πρωσίας, το 1817). Για καποιο διάστημα  στο παλάτι ζούσε η χήρα του αυτοκράτορα Παύλου Α' - η Μαρία του Φεδρ. Μετά  από πρόσκληση του Αλεξάνδρου Α', μετακόμισε  εδώ ένας από τους διασημότερους  συγγραφείς, ο Νικολάï Μ. Καραμζίν (Nikolay Karamzin), όπου έζησε μέχρι το θάνατό του. Στη συνέχεια κάποιοι πίνακες και άλλα  αντικείμενα μεταφέρθηκαν  στο χειμερινό ανάκτορο του Ερμιτάζ που  εξυπηρετούσε πλέον και τις ανάγκες του Υπουργικού Συμβουλίου  του Αυτοκράτορα.
 
Το 1906-1910 το εσωτερικό του παλατιού διαμορφώθηκε σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα Σεστόβ (Shestov) για να φιλοξενήσει την Κρατική Δούμα (Βουλή). Με την αρχή της επανάστασης τον Φεβρουαρίο  του 1917 το παλάτι της Ταυρίδας  φιλοξένησε την Προσωρινή επιτροπή της Κρατικής Δούμα και έπειτα την Προσωρινή κυβέρνηση (μέχρι τον Ιούλιο 1917). Εδώ συνήλθε και το συμβούλιο των βουλευτών του Πετρογράντ (Petrograd). Στο παλάτι της Ταυρίδας στεγαζόταν η κεντρική εκτελεστική επιτροπή μέχρι να μετακομίσει στο παλάτι Σμόλνι τον Αύγουστο 1917. Το 1918 το παλάτι μετονομάστηκε σε παλάτι Ουρίτσκι (στην μνήμη του δούκα Ουρίτσκι)  αλλά για μικρό χρονικό διάστημα. Το 1930 στο παλάτι στεγάστηκε το Γεωπονικό κομμουνιστικό πανεπιστήμιο. Μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το παλάτι της Ταυρίδας αποκαταστάθηκε και μετετράπει σε  Υψηλόβαθμο Σχολείο του κόμματος του Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη)  και λειτούργησε  έτσι  μέχρι το 1990.
 
Σήμερα το παλάτι είναι η έδρα της διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης των κρατών - μελών της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών  και στεγάζεται  επίσης η διακρατική  εταιρία «Mir» τηλεοράσεως και ραδιοφώνου.  Μέρος του κήπου της Ταυρίδας είναι ανοιχτός για το κοινό.